به سراغ من اگر می آیید
پشت هیچستانم
پشت هیچستان جایی ست
پشت هیچستان رگهای هوا
قاصدهایی ست
که خبر می آرنداز گل واشده ی دور ترین بوته ی خاک
پشت هیچستان چتر خواهش باز است
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود
زنگ باران به صدا می آید
آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی سایه ی نارونی تا ابدیت جاری ست
به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید
مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من